BUGÜN YEDDİN OLDU
Ne téz ellerini üzdün dünyadan
Balanı tek goyup hara gétdin sen?
Néce yoh olurmuş bir anda insan,
Ele bil dünyada héç yoh imişsen..
Güneş gurup étdi... otag garaldı...
Bir anda yoh oldun sen hayal kimi.
İndi düşünürem: senden ne galdı,
Könlümde hatıren gara hal kimi.
Meni boya başa yétirdin ay ana,
Bize borçlu bildik her zaman seni
Sen meni dünyaya getirdin, ana,
Mense yola saldım, dünyadan seni...
Sen mene béşikte laylay çalmışsan
Bugün laylay çalım sana men de mi?
Senin şirin şirin laylalarını
Men sene gaytarım cenazende mi?
"Yuhun şirin olsun" déyirdin mene
"Yuhun şirin olsun" déyim mi sene?
Gerek men başına dönem dolanam,
Meni hayat üçün
Yatıran anam.
Söyle ölümçün
Néce yatırım
Seni men bugün?
Bu néce dünyadır, anlamıram men,
Cilvesi cürbecür, rengi cürbecür
Dünen nefesiyle seni isiden
Bugün buza dönüp, daşa dönüpdür.
Bu néce dünyadır...
İnsanoğlunun
Hayali göğdedir özü yérdedir,
Sağ iken çiyninde hayatın yükü,
Ölende cesedi çiyinlerdedir...
Bu néce dünyadır bu néce dünya,
Ölümü hagigat, hayatı rö'ya.
Derdimin gamımın sendin ortağı
Niye üz dönderdin bes niye menden?
"Derdin bana gelsin" déyerdin ahı,
Niye dert caladın derdime bes sen?
Anam, héçkes seni incitmemiştir,
Men seni,
men seni
inciden gader.
İndi kime açım derdimi bir bir,
Kim menim derdime yanar sen gader?
Evin her küncünde görünür yérin.
Gözüm ahtarcıdır, ana ay ana,
"Nenem hanı?" déyir küçük Azer'in,
Men ne cavap vérim ona, ey ana?
Bilmirem bilmirem bu ölüm nedir
Hayat var iken?
Nefesin ay anam hele évdedir
Özün yér altında daşa dönmüşsen.
Bugün yéddin oldu...
anam yeddi gün,
Bizimle beraber ağlar otaglar.
Sene,
yalnız sene
sene demekçün
Könlümde ne gader menim sözüm var...
"Kimleri çağırag bugün yéddine?"
Halalar, bacılar soruşur menden.
Anamdan soruşag, o biler déye,
Senin otağına yüz duturam men.
Anam tapşırıldın ana torpağa
Bu ölüm, sineme çekti dağ menim
Sen menim arhamda benzerdin dağa,
Ele bil arhamdan uçdu dağ menim.
Gızımın adıdır senin öz adın.
Bu da göz dağıdır mene bugün de.
Son defa sen mene bahıp ağladın,
Suretim mezara gétdi gözünde...
Ömrü başa vurdun altmış yaşında,
Altmışın üstünde durup yaşın da
Artıg senin üçün dayanan zaman
Menim çün dolanır...
Gün olur ahşam...
Vaht kéçir sen menden uzaglaşırsan,
Men sana günbegün yahınlaşıram...
Bahtiyar Vahapzade
Şiirin Türkiye Türkçesi İçin Tıklayınız
0 yorum:
Yorum Gönder