12 Ekim 2015 Pazartesi

Gezegenlerin Kabul Günü, 4. Sınıf Türkçe Çalışma Kitabı, Dinleme Metni, 5N1K Etkinliği

GEZEGENLERİN KABUL GÜNÜ
Merkür’ün canı sıkılıyordu. Diğer gezegenlere şöyle seslendi:

“Hey kardeşler! Güneş Sistemi Kabul Günü yapalım mı? Ne dersiniz?”

Haberi alan gezegenler, uzaklık sıralarına göre bir bir akın etti. Venüs ve Dünya’dan sonra Mars, Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün gelip Merkür’ün yakınında dizildi. Güneşten korktukları için sıralarını hiç bozamıyorlardı.

“Biraz konuşup birbirimizi tanısak, ne dersiniz?” diye sordu Jüpiter. (1)

Bu hepsinin hoşuna gitmişti.

“Önce uydularımızdan söz etsek.” diye öneride bulundu Satürn.

“Benim uydum yok ki.” dedi Merkür.

“Benim de uydum yok.” dedi Venüs.

“Şey, izninizle benim bir uydum olduğunu söyleyebilir miyim?” dedi Dünya. “İsmi Ay. Issız ve atmosferi bulunmayan bir uydu bu.”

O sırada Jüpiter, Mars’a:

“Senin kaç uydun var?” diye sordu.

“Sadece iki uydum var. Fazla da büyük sayılmazlar.” dedi Mars.

Jüpiter, “Haklısın, bu bakımdan ben ve Satürn oldukça şanslıyız. Benim on iki uydum, Satürn’ün on uydusu var.” dedi.

“Bayan Uranüs.” diye seslendi Dünya. “Sesiniz pek çıkmıyor, ama sanırım sizin de uydularınız var.”(2)

“Ben ve Neptün sizlere epeyce uzak sayılırız. Bu yüzden biraz çekingen davranıyoruz, kusura bakmayın. Benim beş, Neptün’ün de iki uydusu var.” dedi Uranüs.

Venüs: “Dünya’da, Güneş doğmadan önce doğu tarafında olanca parlaklığımla görünürüm. İnsanlar bana, Çoban Yıldızı veya Sabah Yıldızı diyor.”

Bu sırada Güneş hışımla bağırdı onlara:

“Milyarlarca yıldır bozulmayan sistemimi bozmaya nasıl cüret edersiniz? Hemen yerlerinize dönün. Çabuk olun, yoksa karışmam!”

Bu sözler üzerine, bütün gezegenler hemen asıl yerlerine gittiler.
Melek GÜNGÖR
Bir dergi yazısıdır.
(Düzenlenerek kısaltılmıştır.)

2 yorum: