Sitemizi Facebook'ta Beğenmek İster misiniz?

24 Aralık 2012 Pazartesi

Beyaz Ayakkabılar, 2. Sınıf Türkçe Çalışma Kitabı, Dinleme Metni, 5N1K Etkinliği




Beyaz Ayakkabılar

Kemal Bey bir ayakkabıcıymış. Her sabah erkenden dükkânını açar, akşama kadar yıpranmış ayakkabıları tamir edermiş. İşini de severek yaparmış. Bir akşamüstü Kemal Bey, ayakkabı tamir ediyormuş. Bu ayakkabılar Küçük Emin’inmiş.


Küçük Emin, dükkânın bir köşesinde Kemal Bey’i izliyormuş. Dükkânın içi deri, yapıştırıcı ve ayakkabı boyasıyla doluymuş. Emin’in tam karşısında raflı bir ayakkabılık varmış. Bu raflarda çeşit çeşit ayakkabılar diziliymiş. Kemal Bey, onların hepsini de tamir etmiş.

Küçük Emin, raflardaki ayakkabılara dikkatle bakıp sahiplerini hayal etmiş. Bir çift kaba ve sağlam dağcılık ayakkabısı en alt rafta duruyormuş. Hemen yanında topuklu ve ince burunlu bir ayakkabı varmış. İkinci rafta da iki çift keten ayakkabı bulunuyormuş. En üst rafın sağ köşesinde diğerlerinden ayrı tutulan bir çift eski beyaz ayakkabı Emin’in dikkatini çekmiş. Ayakkabıların üstü tozluymuş. Emin bunların uzun süredir orada durduğunu anlamış.

Küçük Emin, bir süre beyaz ayakkabılara bakmış, sonra eliyle işaret ederek,

-          Kemal Amca, şu ayakkabılar kimin, diye sormuş.


Kemal Bey, ayakkabılara bakmış. Gülerek,

-          Uzun zaman önce bu ayakkabıları iyi yürekli bir hanım giyiyordu. O, hastanede bakıcıydı. Akşama kadar çocuklara bakıyordu. İlaçlarını veriyor, bir an önce iyileşmeleri için elinden ne geliyorsa yapıyordu.

Sonunda ayakkabıları bu çalışmaya dayanamayıp yıprandı. Ben de onları tamir edip eskisi gibi yaptım. Ayakları artık daha çok rahat ediyordu.

Emin,

-          Peki ya şimdi? Bu ayakkabılar niçin hâlâ burada, diye merakla sormuş.

Kemal Bey,

-          Bu ayakkabılar artık eskidi. O hanım kendisi için yeni bir ayakkabı satın aldı. Fakat ben bu ayakkabıları eski ve güzel günlerin hatırası için sakladım.

Emin merakla,

-          Niçin, diye sormuş. Kemal Bey gülerek cevap vermiş:

-          Eminciğim, sözünü ettiğim o hanım benim eşim. Bu ayakkabılara her baktığımda onun çalışkanlığını, fedakârlıklarını hatırlıyorum.

-          Ne kadar ilginç! Ben de büyüdüğümde tıpkı hanımınız gibi çocuklara bakmak istiyorum.

Kemal Bey, Küçük Emin’in ayakkabısının son çivisini de çaktıktan sonra,

-          Ne kadar güzel bir iş! O zaman senin de ayakkabılarını eşiminkilerin yanına koyacağım, demiş. Sonra her ikisi de gülmeye başlamış.


 Müjgan Şeyhi 
Masal Treni Çuf Çuf


Benzer Yazılar



0 yorum:

Yorum Gönder