24 Kasım Öğretmenler Günü Tüm Dosyalar

Ben Öğretmenim
Doğuda,batıda benim izlerim,
Güneyde,kuzeyde benim özverim.
Dağlar yol versin,ister vermesin,
Dağı,taşı deler yine giderim.

Devletin çatısı benim eserim,
Ata'mın dediği yolda giderim.
Anamdan,babamdan hatta kendimden,
Bizleri kurtaran eli severim.

İster bozkır olsun,isterse çorak,
Orası bir vatan,kutsal bir durak.
Işığı yakmaktır, benim görevim,
Bizlere yakışmaz,geride durmak.
Ayfer TOMRUK

Biricik Öğretmenim
Öpmek istiyorum hep o şefkatli elleri.
Yerimde sayıyordum alıp geçtin ileri.
Bana hep sen öğrettin o güzel bilgileri.
Benim bilgi kaynağım, sevgili öğretmenim.

Hep okulda geçirsem günleri, geceleri,
Daha erken öğrensem harfleri, heceleri.
Sende saklı bulunan o güzel bilgileri,
Ben de almak isterim biricik öğretmenim.

İstemez oldum artık vefasız geceleri.
Hep sınıfımda olsam, okusam heceleri.
Atamın önerdiği olmam istenen yeri,
Bana sen hazırladın biricik öğretmenim.
Hakkı ÇEBİ

Canım öğretmenim!
Bilmezdim okuttun dönmez dilimi,
Yazar eyledin sen tutmaz elimi
Bize mi adadın öğretmenim kendini,
Canım öğretmenim ilimden bir gömleksin.

Koruyup gözetip sakındın gözünde,
İçime sevgi dolduran gülen yüzünde,
Yıkılmaz bir çınarsın sen özünle,
Canım öğretmenim içimde bir yüreksin.

Bizim başarımızdı bütün emelin,
Sen üzülme solmasın hiç cemalin,
Gideceğim, gösterdiği yoldan Mustafa kemal’in,
Canım öğretmenim sen önümde bir direksin.

Suçumu bağışlayıp hep af edersin,
Kötülüğe karşı iyiliği seçersin,
Bizim çilemizi hep sen çekersin,
Canım öğretmenim dilimde bir dileksin.

Büyüyüp kendi yolumu bulursam,
Kötülüğe haksızlığa karşı durursam,
Bende bir gün öğretmen olursam,
Canım öğretmenim önümde bir örneksin…
GÜL YILMAZ

Ben Bir Öğretmenim

Ben bir öğretmenim
Okulların birinde
Duymayı, düşünmeyi öğretirim.
Derslerimde...

Bir söz yağmurudur, ders dediğin de,
İnsan göklerinden, rahmet yerine,
Kitaplar dolusu yağar da yağar...
Benim çocuklarım bu bahçelerde,
Bu yağmur altında ıslanmadalar.
Bir yağmur sonrası gelin seyredin,
Her taraf tepeden tırnağa bahar...

Bulutsuz masmavi dünyalarına,
Sevginin, sevincin güneşi doğar.
Böyle çocuklarla dolar her yanım,
Çocuklar kardeşim,
Çocuklar arkadaşım,
Canım?

Onlarda toplanmıştır
Geçip giden zamanım,
Bir parıltı görsem gözlerinde,
Bilgiden, anlayıştan yana,
Bir hal olur bana...

Zannedersiniz ki,
Dünyalar benim?
Çocuklar, kitaplar, yazı tahtası
Enine boyuna bütün zamanlar,
Dört duvar arası bir dershanede,
Her dinden her dilden gelmiş insanlar.
Bizimle konuşur hayal ederler,
Bağlanırız kalırız kendilerine.
Hikaye anlatır, şiir söylerler,
Mutluluk üstüne, ümit üstüne?
M.Gündüz GÖKTÜRK

BEN ÖĞRETMEN OLMAK İSTİYORUM

Ben öğretmen olmak istiyorum.

Ben,şairimin mısralarında dil ,

Genç kızımın gergefinde nakış nakış gül,

Aşığımın sazında tel,

Öpülesi bir el olmak istiyorum.

Ben ,öğretmen olmak istiyorum.

Ben çaresizliğin filizlendiği yerde ümit,

Korkunun mayalandığı yerde yürek,

Güçsüzlüğün güçlendiği yerde bilek olmak istiyorum:

Ben öğretmen olmak istiyorum.

Şu öksüz yavruya sımsıcak kucak,

Şu yetim yavruya yanan bir ocak,

Çorak topraklara yağan yağmur,

Azgın sulara bend.

Mehmet’imin elinde çağlar açan kılıç

Doktorumun elinde derman saçan neşter,

Mimarımın elinde pergel ,cetvel,

Ben ana,ben baba,

Ben Fatih,ben ibni Sina,

Ben mimar Sinan olmak istiyorum.

Ben öğretmen olmak istiyorum.

Ben ressamımın elinde fırça,tualinde renk

Ben bestekarımın en içli şarkısında nağme,

Hattatımın ,nakkaşımın elinde kalem,

Ben Hoca Ali Rıza

Ben Itri,Leyla Hanım

Ben Karahisari olmak istiyorum:

Ben öğretmen olmak istiyorum..

Vatan evladına Türklüğü öğretmek için,

Ben öğretmen olmak istiyorum

İstiklal Marşı’mı gururla söyletmek için,

Ben öğretmen olmak istiyorum

Milletimi”muassır medeniyet seviyesine “ yükseltmek için,

Ben,

Zehirli mantarların,Devedikenlerinin,

Ayrık otlarının boy attığı verimsiz bir toprak değil...

Ben,

Kırlarında elvan elvan çiçeklerin açtığı,

Dağlarında hür kuşların uçtuğu,

Pınarından susayanın içtiği,

Yollarından yiğitlerin geçtiği,

Çiftçisinin başak başak kardeşliği biçtiği

Bir vatan olmak istiyorum...

Ben öğretmen olmak istiyorum..

Ben,Hakk’a yönelen alınlarda nur,

Vatan topraklarını çevreleyen sur,

Mehmetçiğin göğsünde”iman”.

Gençliğimin damarındaki “asil kan”

Ben zulme eğilmeyen baş

Ben Türklük için ağlayan gözlerde yaş,

Barışta güvercin ,savaşta kartal olmak istiyorum.

Ben öğretmen olmak istiyorum.

Ben öğretmen olmasam diyorum..

O zaman kim öğretir şu güzel Türkçe’mi

Henüz anne diyen dillere,

Kim öğretir insanlığı,duyguyu genç nesillere

Kim öğretir büyüğünü saymayı

Küçüğünü şefkat ile sevmeyi?

Ben öğretmen olmasam diyorum,

O zaman şu körpe fidan

Nasıl öğrenecek sert rüzgarlara göğüs germeyi,

Nasıl öğrenecek çiçek açıp meyve vermeyi?

Şu gelinlik kızım,

Şu bıyıkları yeni terleyen delikanlım,

Kimden öğrenecek insan gibi sevilmeyi ,sevmeyi

Vatan için,millet için,bayrak için,

Göz kırpmadan ölmeyi?

Ben öğretmen olmasam diyorum,

Kim dokuyacak kilimimi,halımı

Kim işletecek madenimi,fabrikamı,

Kim alıp satacak ürettiğim malımı?

Ben öğretmen olmasam

Kim yazıp okuyacak şiirimi,romanımı,

Kim yazıp okuyacak

Sıladan gurbete,gurbetten sılaya

Hasret taşıyan mektuplarımı?

Ben öğretmen olmalıyım diyorum,

Çünkü vatanımı severim,

Çünkü bilirim vatan için ölmesini

Alnımda şeref tacıdır

Tarihim,cumhuriyetim,Türklüğüm...

Ben öğretmen olmalıyım diyorum..

Çünkü heyecan veriyor bana,

Şu çeşme,şu kervansaray,şu camii,şu türbe;

Şu davul,şu zurna,

Şu halay,şu horon,şu bar,şu zeybek...

Bana heyecan veriyor.

Anamın yazmasındaki oya,söylediği ninni,ağıt,

Tad alıyorum ekmeğimden,aşımdan.

Gurur veriyor bana milli kültürüm...

Ben öğretmen olmalıyım diyorum;

Çünkü inanıyorum Allah’ıma

İnanıyorum “Beşikten mezara kadar oku!” diyen peygamberime

İnanıyorum

“Ne mutlu Türk’üm “diyen Atatürk’üme

Ben öğretmen olmalıyım diyorum;

Çünkü biliyorum affetmesini,

Biliyorum asil duygularla insanları sevmesini...

Ben öğretmen olmalıyım diyorum..

Çünkü inkar etmiyorum tarihimi,

Hor görmüyorum geçmişimi

Atalarım önümde en büyük rehber diyorum.

Çünkü ben özenmiyorum.

İnsana,insanlığa saygı duymayan hiçbir fikre,

Çünkü ben bel bağlamadım

Örfüme ,adetime,dinime ters düşen çirkinliklere...

Sen öğretmen olmalısın kardeşim;

Sen ,namussun ,vicdansın,adaletsin...

Sen müsbet ilimsin kardeşim

Sen irfansın,inançsın kardeşim geleceğimi aydınlatan.

Sen buram buram tüten vatan sevgisi,

Sen burcu burcu kokan Türklük duygususun,

Sen öğretmen olmalısın kardeşim

Sen öğretmen olmalısın

Biz öğretmen olmalıyız kardeşlerim;

Biz görmeyenlere göz

Duymayanlara kulak

Yürüyemeyenlere ayak olmalıyız....

Biz öğretmen olmalıyız kardeşlerim kızıyla, erkeğiyle

Layık olabilmek için

“öğretmenler,yeni nesil sizlerin eseri olacaktır!”diyen

Ulu önder Atatürk’e...

Biz şairlerimizin mısralarında dil

Genç kızlarımızın gergefinde nakış nakış gül,

Aşıklarımızın sazlarında tel,

Öpülesi bir el olmalıyız.

Biz öğretmen olmalıyız.....

M.Nejat SEFERCİOĞLU

DÜNYANIN BÜTÜN ÇİÇEKLERİNİ

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,

Bütün çiçekleri getirin buraya.

Öğrencilerimi getirin getirin buraya

Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer

Bütün köy çocuklarını getirin buraya,

Son bir ders vereceğim onlara,

Son şarkımı söyleyeceğim,

Getirin , getirin ,sonra öleceğim...

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,

Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum,

Kaderleri bana benzeyen

Yanlızlıkta açan,kimse bilmez onları

Geniş ovalarda kaybolur gider kokuları

Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri

Hepinizi hepinizi istiyorum,gelin görün beni,

Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni...

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,

Ben köy öğretmeniyim,bir bahçıvanım,

Ben bir bahçe suluyorum gönlümde

Kimse bilmez , kimse anlamaz dilimden

Ne güller fışkırır çilelerimden.

Kandır,hayattır,emektir benim güllerim

Korkmadım korkmuyorum ölümden

Siz çiçek getirin yalnız,çiçek getirin..

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum.

Baharda Polatlı kırlarında açan,

Güz geldi mi Kop dağına göçen.

Yörükler yaylasında,Toroslarda eğleşen

Muş ovasından,Ağrı eteğinden

Gücenmesin bütün yurt bahçelerinden

Çiçek getirin örtün beni.Eğin türkülerimin içine gömün beni

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

En güzelini saymadım çiçeklerin

Çocukları,öğrencilerimi istiyorum

Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini

Köy okullarında açan,gizli ve sessiz

O bakımsız ama kokusu eşsiz çiçekleri

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Ben mezarsız yaşamayı diliyorum

Ölmemek istiyorum,yaşamak istiyorum

Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın

Tarumar olmasın,perişan olmasın

Beni bilse bilse çiçekler bilir dostlarım

Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim

Çiçeklerde açar benim gizli arzularım.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Okulun duvarı çöktü,altında kaldım

Ama ben dünya üstündeyim ,toprakta

Yaz,kış bir şey söyleyen sonsuz toprakta

Çile çektim,yalnız kaldım ama yaşadım.

Yurdumun çiçeklenmesi için daima yaşadım

Bilir bunu bahçeler,kayalar,köyler bilir

Şimdi sustum,örtün beni,yatırın buraya

Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya.

MEÇHUL ÖĞRETMEN
Selam olsun,
Karanlığın ve cehlin güneşlerine
Selam olsun,
Erdemin ve bilginin eşlerine
Onlar ki
Kişiliğe hürlük bağışlayan.
Onlar ki.
Karşılıksız alkışlayan.
Alınlarında bilgiden meşaleler,
Karanlığın gözbebeğine yürürler
Gönüllerde mükâfaat alanlar,
Azmin ve iradenin timsali onlar.
Çıktılar yola, yolları belli
Hedef güllük gülüstanlık değil;
Yollar, sarp kayalıklar,
Yollar dikenli
Gönüllerinde bilginin çağlayan seli,
Izdıraplarla sarhoş olur
Odur karşılıksız seven,
Adı, değilmi ki
Meçhul Öğretmen.
Selam olsun,
Karanlığın ve cehlin güneşlerine
Selam olsun,
Erdemin ve bilginin eşlerine.

Onlar ki
Kişiliğe hürlük bağışlayan
Onlar ki
Karşılıksız alkışlayan.
İHSAN KURT

ÖĞRETMENİM
Karanlık dünyama,
Işıksın öğretmenim
Bilginin bekçisi,
Canımsın öğretmenim

Işıksın yolumda,

Kuvvetsin kolumda,

Açtın kollarını bana

Canımsın öğretmenim

Her sözün bir hazine

Bakışın ve sevginle

Açtın her birimize kucak

Canımsın öğretmenim

Kalpten izin silinmez

Senden başkası övülmez

Sevginin eşi bulunmaz

Canımsın öğretmenim.

SENEM ŞENGÜN

ÖĞRETMENİM

Ben bir gülüm, sen bahçıvan;

Çok açarsam eser senin,

Mis kokarsam hüner senin

Ama bir de soldurursan

Günah senin, günah senin öğretmenim...

Ben elmasım, sarraf sensin

Pırlantaysam, emek senin

Parlıyorsam yaldız senin

Ama bir de parçalarsan

Kırık senin, kırık senin öğretmenim...

Ben boş defter, kalem sensin;

Doğru yazsan yarın senin,

Güzel yazsan ikbal senin

Ama bir de karalarsan

Vicdan senin, vicdan senin öğretmenim...

Ben öğrenci, sen öğretmen;

Başarırsam hüner senin,

Kazanırsam zafer senin

Ama birde kaybedersem

Yok diyecek başka sözüm;

Yorum senin, yorum senin öğretmenim...

SÖZ VERDİM ÖĞRETMENİME

Öğretmenim, babam, ana kucağım
Okulum, ilim, şehrim, bucağım
Sınıfımsa, evim, barkım, ocağım
Söz verdim öğretmenime
BÜYÜK ADAM OLACAĞIM.

Yeteri kadar çalışacağım,
Rakibimle yan yana yarışacağım,
Elbette aralarına karışacağım
Söz verdim öğretmenime
BÜYÜK ADAM OLACAĞIM

Yükselmeli insan dalında
Göstermeli becerisini cihanda
Çalışkanlık belli olur simada
Söz verdim öğretmenime

BÜYÜK ADAM OLACAĞIM

ÖĞRETMEN MARŞI

Alnımızda bilgilerden bir çelenk,
Nura doğru can atan Türk genciyiz.
Yer yüzünde yoktur, olmaz Türk'e denk;
Korku bilmez soyumuz.

Şanlı yurdum, her bucağın şanla dolsun;
Yurdum seni yüceltmeye antlar olsun.

Candan açtık cehle karşı bir savaş,
Ey bu yolda ant içen genç arkadaş!
Öğren, öğret hakkı halka, gürle coş;
Durma durma koş.

Şanlı yurdum, her bucağın şanla dolsun;
Yurdum seni yüceltmeye antlar olsun.

İsmail Hikmet ERTAYLAN

KÖY ÖĞRETMENİ

Ben bir köy öğretmeniyim,
Anlımda ışık,
Gözlerimde nur...
Alıp götürmeyin beni şehirleri
Götürmeyin ne olur.

Bir köy öğretmeniyim,
Katıksız duygular içinde yaşarım.
Çıplak ayaklar basar yüreğime,
Onları tutar, okşarım.

Bir köy öğretmeniyim,
Çaresizlik ekmeğim, keder gözyaşım,
Umut ve sevgiyim çarpan kalplerde,
Dağlardan daha çok yücedir başım.

Ben bir köy öğretmeniyim,
Evlerde motif, dillerde destan
Gölgesi düşer ay-yıldızın üstümüze,
Ve gönüllerde büyür vatan...

Göktürk Mehmet UYTUN

24 Kasım Öğretmenler Günü Tüm Dosyalar

24 Kasım Öğretmenler Günü

24 Kasım Öğretmenler Günü İle İlgili Şiirler - 1

Eğitim - Öğretim ve Öğretmen Üzerine Özlü Sözler