Sınıfta öğrenme stillerini uygulamak için kullanılan en popüler yaklaşımlardan birisi Rita ve Kenneth Dunn ikilisi tarafından geliştirilmiştir. Bu araştırmacılar, öğrenme stillerinin boyutlarını tanımlamışlardır.
Şekil, Usul: Öğrenciler dinleme ile mi, yoksa okuma yoluyla mı daha iyi öğreniyorlar?
Yapı, Destek: Öğrenciler bağımlı mı, yoksa bağımsız mı?
Birey, Grup: Öğrenciler bireysel halde, yani bağımsız olarak mı daha iyi çalışıyor, yoksa grup halinde mi daha iyi çalışıyor?
Güdüleme: Öğrenciler kendi kendilerini güdüleyebiliyor mu, yoksa dışsal ödüllere mi gereksinim duyuyorlar?
Çevre: Öğrenmeyi, zaman, ısı, ışık ve ses nasıl etkiler?
Bu değişik tercihlerin ya da stillerin varlığını sezgisel anlayış sağlar. Sezgisel anlayışı, çoklu zekâ kuramı olarak düşünebiliriz. Her insan farklı öğrenim metotlarıyla öğrenir. Bazı bireyler dokunarak ve hissederek öğrenirken, bazıları da duyarak daha iyi öğrenebilirler.
Öğrencilerin değişik öğrenme stillerini tanımlamak için “Öğrenme Stilleri Anketi” geliştirilmiştir. Bu ankette; “Sessizlik olduğunda daha iyi çalışırım.” ya da “Çalışırken ses olması beni etkilemez.” Gibi maddeler yer almaktadır. Bu ölçek;
· Bireysel olarak öğrenciler için özel bir öğrenme çevresi yaratmaya,
· Benzer öğrenme stillerine sahip öğrencileri gruplamaya,
· Belli bir sınıf için en uygun sınıf çevresini yaratmak amacıyla, hem bireyin hem de grubun profilini çıkarmaya yardım eder.
Diğer araştırmacılar, öğrenme sürecini farklı analizlerle değerlendirir. Örneğin McCarty ve arkadaşları, öğrenme stillerini değerlendiren 4 MAT sistemini, bireyin bilgi alma ve işleme yollarındaki farklılıklara izin vermesi için bir program içeriği olarak plânlamıştır. Sistemin arkasındaki kuram, beynin sol ve sağ lobunda verilen özelliklere göre temellendirilmiştir. Bazı insanlar soyut yollarla, bazıları somut yollarla öğrenir. Bilgi işleme sürecinde bazı insanlar ilk başta seyredicidir, bazıları ise o işle ilgili hemen eyleme geçerler. Buna göre 4 farklı öğrenme stili vardır.
1. Tip: Yaratıcı Öğrenciler
2. Tip: Analitik Öğrenciler
3. Tip: Sağduyulu Öğrenciler
4. Tip: Dinamik Öğrenciler
Bazı araştırmacılar öğrenme stilleri kapsamına çoklu zekâ kuramını da dâhil etmiştir. Gardner’ın 8 değişik zekâ alanları, problem çözme yeteneğinin biyolojik kökenleri üzerinde temellendirilir. Gardner, öğrencilere bu zekâ alanlarınız tümünü kullanmasına imkân verilmesini ister.
Salovey ve Mayer’in çalışmasından esinlenilerek kurulan duygusal zekâ üzerine Goleman tarafından yapılan araştırma ile eğitim sürecine yeni bir perspektif eklenmiştir. Salovey ve Mayer beş büyük zekâ alanını şöyle tanımlamıştır.
1. Birinin duygularını bilme
2. Duygularını yönetme
3. Kendini güdüleme
4. Diğerlerinin duygularını tanımlama
5. İlişkileri düzenleme
0 yorum:
Yorum Gönder