Eski Türk Şiiri
İslamiyet öncesi Türk şiiri hece ölçüsüyle yazılmıştır. Yedili,
sekizli, onikili ölçülere çok rastlanır. Kafiye önemlidir, dize
başlarında da kafiye yapılır. Nazım birimi dörtlüktür. İslamiyet öncesi
Türk şiirinin dili Öz Türkçedir. Şiirler, Türklerin o çağdaki dünya
görüşlerini, yaşantılarını, duygularını, düşüncelerini doğal bir dille
anlatırlar. Şiirlerde doğa, aşk, kahramanlık, cesaret, binicilik, at
sevgisi, askerlik, ölüm en çok işlenen konulardır.
Çin kaynaklarında M.Ö. II. yüzyıla ait eski Türk şiir çevirilerine rastlanmaktadır.
İlk Türk Şairleri
İslamiyet
öncesindeki Türklerde şairlere baksı, kam, ozan gibi adlar verilirdi.
Kaşgarlı Mahmud’un Divânü Lûgati’t Türk adlı eserinde ve Turfan
kazılarında ele geçirilen metinlerde adlarına ve şiirlerine rastlanan
ilk Türk şairleri Aprın Çor Tigin, Çuçu, Ki-ki, Kül Tarkan, Asıg Tutung,
Pratyaya Şiri, Kalun Kayşı, Çisuya Tutung’dur.
İlk Türk Şiiri
İslamiyet
öncesi Türk şiirinin, şairi bilinen ilk örneklerini Uygurlar’da
bulmaktayız. Aprın Çor Tigin’in yazdığı “Bir Aşk Şiiri” adlı ilk Türk
şiirinin son parçasının aslı ve çevirisi şöyledir:
Yaruk tengriler yarlıkazun
Yavaşım birle Yakışıpan adrılmalım Küçlüg biriştiler küç birzün Közi karam birle Külüşügin oluralım… |
Nurlu tanrılar buyursun
Yumuşak huylum ile Birleşip bir daha ayrılmayalım Güçlü peygamberler güç versin Kara gözlüm ile Gülüşerek yaşayalım… |
0 yorum:
Yorum Gönder