Eğitimci Yazar Leo Buscaglia'dan Altın Öğütler

Eğitimci-yazar Leo Buscaglia; "Yaşamak, Sevmek ve Öğrenmek" adlı kitabında eğitim açısından altın öğütlerde bulunuyor.
 

Bir toplama kampından sağ kurtulmuş bir insanım. Gözlerim, hiçbir insanın görmemesi gereken şeyler gördü. Bilgili mühendisler tarafından yapılan gaz odaları... İyi öğrenim görmüş doktorlar tarafından zehirlenen çocuklar... Eğitilmiş hemşireler tarafından öldürülen bebekler... Bu nedenle öğrenim olgusuna kuşkuyla bakıyorum. Sizden tek dileğim şu: Öğrencilerinize insan olmayı öğretin. Çabalarınız; bilgili canavarlar, yetenekli ruh hastaları ya da eğitilmiş Eichmannlar yaratmamalı. Okuma-yazma, yazım, tarih ve matematik ancak öğrencilerimizin insan olmasını sağlarlarsa önem kazanırlar.

Bugüne dek, bir insanın bir başka insana herhangi bir şey öğretmiş olduğuna inanmıyorum. Öğretme uğraşının yararından kuşkuluyum. Bildiğim tek şey, öğrenme isteği duyan kişinin öğreneceğidir. Öğretmen de, belki bir yardımcı, öğrenici kişinin önüne bütün yemekleri koyup, ne güzel çoşku verici olduklarını anlattıktan sonra, öğrencinin bunları yemesini dileyen bir yardımcı kişi olabilir. (s.14) 

Yaşam bir ziyafet sofrasıdır, ama kimi kahrolası yemekler insanı açlıktan öldürür. (s.14)
 

Eğitimin özü, belki de, beyinlere bilgi yığmak değil, bireyin kendi benzersizliğini anlamasına yardımcı olup bunu nasıl geliştireceğini öğretmek ve sonra başkalarıyla nasıl paylaşacağını göstermektir. (s.19)
 

Yuva, kapısına gittiğinizde sizi içeri almaları gereken bir yerdir. (s.66)
 

Sahip olduğunuz tek araç bir çekiç ise, her şeyi bir çivi olarak görmeye başlarsınız. (s. 107)
 

Melek olarak uyanıyor, ama sonra, günboyu güvenlik arayışı içinde koşuşturduğumuz için, şeytan olarak uykuya dalıyoruz. (Budist atasözü) (s.120)
 

Meşe ve selvi ağaçları birbirlerinin gölgesinde büyümezler. Hiçbir zaman bir başkasının gölgesinde büyümeyin.

Gülmek; "SAF" denme riskini göze almaktır.
Ağlamak ise; "DUYGUSAL" görünme riskini...
Birine yakınlaşmak; "KENDİNİ KAPTIRMA" riskini,
Duygularını açmak; "KENDİNİ ORTAYA KOYMA" riskini,
Hayalleri ve düşünceleri sergilemek ise;
"ONLARI BAŞKASINA KAPTIRMA" riskini göze almaktır.
Sevmek; "KARŞILIK GÖREMEME" riskini...
Yaşamak ise; "ÖLME" riskini göze almaktır.
Umutlanmak; "HAYAL KIRIKLIĞINA UĞRAMA" riskini
Çabalamak ise; "BAŞARISIZ OLMA" riskini göze almaktır...

Ama riskler yaşanmalıdır, çünkü; hayatımızın en büyük riski; hiç risk almamaktır. Hiç risk almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden korunabilir ama büyüyemez, sevemez, değişemez, hissedemez, öğrenemez. Garanti arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle olarak yaşarken, bedelini; özgürlüğünü kaybederek öder. Sadece; riski göze alabilen kişi hürdür.

Leo Buscaglia

Benzer Yazılar